公司起名重复两个字可以吗 公司起名字重复怎么办

公司起名重复两个字可以吗？

在创业的浩瀚星海中，公司名称如同那指引方向的北极星，不仅承载着创始人的愿景与梦想，更是品牌形象的第一张名片，在这片星辰大海中，如何为自家公司挑选一个独特且响亮的名字，成为了许多创业者冥思苦想的问题，一个常见的疑惑便是：公司起名重复两个字可以吗？

名字的魔力：品牌的第一印象

名字，如同人的脸面，是外界对公司的第一印象，一个好的公司名称，不仅能让人过目不忘，还能传递出公司的核心价值和品牌理念。“华为”寓意着中华有为，彰显了企业的雄心壮志；“阿里巴巴”则借用了家喻户晓的童话故事，传递出开放、包容的企业文化。

在这个信息爆炸的时代，一个简洁、易记的公司名称尤为重要，而重复两个字的名字，因其独特的韵律感和记忆点，往往能在众多品牌中脱颖而出。“滴滴”、“陌陌”等，这些名字简洁明了，朗朗上口,迅速在市场中占据了一席之地。

重复两字的魅力：音韵与记忆

重复两个字的名字，有其独特的音韵美，汉字本身具有丰富的音韵变化，重复的字音在发音时会产生一种韵律感，使得名字更加悦耳动听。“>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN>NN